bacdar

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
bacdar		herî bacdar (merkezî) tewrî bacdar (rojavayî)

bacdar

1. bacder, kesê/a ku bacê an jî xwîkê dide xwedanê milkî

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: باجدار

Etîmolojî

Ji bac +‎ -dar.

Werger

• Farisî: مالیات دهنده
• Îngilîzî: tax payer, ^?taxgatherer → en, ^?tax-gatherer, ^?tollman → en
• Tirkî: gümrük memuru, vergili → tr