başar

Kurmancî

Navdêr

başar zayend pêwîst e (z=m: mê, z=n: nêr, z=mn: mê û nêr, z=nt: nêtar) başar kirin

1. (Xorasan) pê çêbûn, jê hatin, karîn, şiyan, bi ser ketin, gihiştinê, xwe gihandinê

   Ez başar nakim vî xaniyê giran bikirrim. (Ez nikarim... / min pare nînin ku...)

   • Gelo peyvê " başar" ba we jî heye? Mîna: "Va mala pir giran e, ez başar nakim wî bikirrim." wateya "karîn, hêz û eşe kirin" dide. — (Ar Birûsk di Koma "Zimanê Kurdî" li ser Rûnameyê de, 10/2013)

Etîmolojî

Ji tirkî yan zimanekê dî yê tirkîkî başar- ji başarmak, têkilî başarlı (biserketî) ji baş (ser) an jî dîsa ji zimanê tirkî becermek ku nêzî wateya (pê çêbûnê dide û li Serhedê jî wek "bêcer kirin" tê bikaranîn.