bûyî

Kurmancî

Rengdêr

bûyî

1. tişta/ê ku bûye
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeya klasîk

• Xelqê ji »yuhibbuhum« digergûn
  Herçî ji ezel bûyî »yuhibbûn«
  Da bên û bikin hikayetê gûş — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: بوویی‎

Herwiha

• biyî
• bwîyî

Etîmolojî

bûn - -n + -yî

Werger

• Almanî: ^?entstanden → de
• Erebî: ^?متولد‎
• Fînî: ollut → fi
• Fransî: été (< être)
• Îngilîzî: been (< to be), ^?ne'
• Tirkî: olacak → tr, olan → tr, olmuş → tr, vaki → tr, doğmuş → tr, hasıl → tr