bîne

 Binêre herwiha: bine

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /biːˈnɛ/
• Deng (Bidlîs)^ⓘ
• Kîtekirin: bî·ne

Formeke lêkerê

bîne

1. ji anîn yan înan
2. (devokî) bûne
3. Kesê sêyem yekjimar dema bê ji lêkera anîn.
4. Kesê yekem yekjimar dema fermanî ji lêkera anîn.

Hevmane

• bêne (2)
• bênit
• bênît
• bînit (devokî)
• bînît (devokî)
• ûne (1)

Dijmane

• neîne, neyne, nehîne
• bibe (2)

Pirjimar

• bînin

Têkildar

• bînim
• bînî
• bînîn (devokî)

Demên din

• anî, îna
• aniye
• anîbû
• bîne

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Erebî:^?هات‎ (hāt)

Zazakî

Navdêr

bîne

1. bêhn