bîjin

Kurdî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /biːˈʒɪn/

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	bîjin	bîjin
Îzafe	bîjina	bîjinên
Çemandî	bîjinê	bîjinan
Nîşandera çemandî	wê bîjinê	wan bîjinan
Bangkirin	bîjinê	bîjinino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	bîjinek	bîjinin
Îzafe	bîjineke	bîjinine
Çemandî	bîjinekê	bîjininan

bîjin mê

1. jina mêrê wê miriye yan jî jê cuda bûye

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: بیژن‎

Herwiha

• jinebî

Têkildar

• bîmêr

Binere herwiha

• zewicî
• mêrkirî
• şûkirî
• jinînayî

Etîmolojî

bî- + jin

Jê

• bîjinî
• bîjinîtî
• bîjintî

Werger

• Almanî: Witwe → de m, verwitwet → de
• Erebî: أرملة‎ → ar, ^?أیم‎ → ar
• Farisî: بیوه زن‎ → fa, بیوه‎ → fa
• Îngilîzî: widow → en, spinster → en, ^?femes sole → en, ^?grass widow → en, ^?widow lady → en, ^?feme sole → en
• Tirkî: dul kadın → tr, mutallâka → tr, ^?seyyibe → tr