bîdon

Kurdî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /biːˈdoːn/

Navdêr

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	bîdon	bîdon
Îzafe	bîdonê	bîdonên
Çemandî	bîdonî	bîdonan
Nîşandera çemandî	wî bîdonî	wan bîdonan
Bangkirin	bîdono	bîdonino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	bîdonek	bîdonin
Îzafe	bîdonekî	bîdonine
Çemandî	bîdonekî	bîdoninan

çend bîdon li ser hev

bîdon nêr

1. dewlik, dolik, kanîster,
   qapê mezin yê ku bi gelemperî ji lekî hatiye çêkirin,
   şikilê wî sîlînder e û biderdank e û av û şileyên din pê tê kêşan
2. den^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Bide ber

• bêdrok
• setil
• zerik

Jê

• bîdonî

Etîmolojî

Ji fransî bidon, ji norsiya kevn *bida yan *biða, ji proto-cermenî *bidōn, *bidjan, ji proto-hindûewropî *bʰidʰ- ji *bʰeydʰ- (“girê dan, pê ve kirin”). Ji heman rehî: îzlendî biða (zerik, setil), norwecî "bide" (meşk) û "bidne" (aman, firax), latînî fidēlia (cerik, kûzik), yûnaniya kevn πίθος (bermîla meyê).

Werger

• Fînî: kanisteri → fi
• Inglîzî: canister → en
• Tirkî: bidon → tr