bêtaqet

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
bêtaqet	bêtaqettir	herî bêtaqet (merkezî) tewrî bêtaqet (rojavayî) bêtaqettirîn (soranîzm)

bêtaqet

1. bêzever, bêşiyan, bêxîret, bêhilmet, neşê, netiwana, bêhêz, bêqewet, westiyayî, betilî, qerimî, kerixî,
   kesa/ê ku taqet bo kirina karekî nîne
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. bêçare, nekan, nekar, mandî, tehibî^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Dijmane

• bitaqet
• taqetdar

Jê

• bêtaqet bûn (lêker)
• bêtaqet kirin (lêker)
• bêtaqetbûn (navdêr)
• bêtaqetbûyî (rengdêr)
• bêtaqetî
• bêtaqetkirin (navdêr)
• bêtaqetkirî (rengdêr)

Etîmolojî

Ji bê- +‎ taqet.

Werger

• Almanî: matt → de, müde → de, ohnmächtig → de, ^?schlapp → de
• Erebî: ^?متعب
• Farisî: بیطاقت
• Îngilîzî: disable → en, droopy → en, unable → en, incapable → en
• Tirkî: halsiz, mecalsiz → tr, takatsız, yorgun → tr, takatsiz → tr