bêsûc

Kurdî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
bêsûc	bêsûctir	herî bêsûc bêsûctirîn

bêsûc

1. bêguneh, bêguneh, bêtawan, xalîxeres,
   kesa/ê ku ti guneh yan xirabî nekirine

Dijmane

• tawanbar
• tawankar

Etîmolojî

bê- + sûc

Jê

• bêsûcî
• bêsûcîtî
• bêsûctî

Ji wêjeya klasîk

Evrenge di xak û xwîn tu rakî
Bêsûc ji can beden cuda kî«
Mîr go »mekirin xeyalê batil— (Mem û Zîn ~1692, Ehmedê Xanî)

Werger

• Almanî: unschuldig → de, schuldlos → de, ^?unverschuldet → de
• Farisî: بی گناه‎ → fa
• Erebî: بريء‎ → ar
• Fînî: viaton → fi, syytön → fi
• Fransî: innocent → fr
• Îdoyî: nekulpabla → io
• Inglîzî: innocent → en, not guilty, innocency → en, ^?guiltless → en, ^?purely → en
• Înterlîngua: innocente → ia
• Îtalî: innocente → it m
• Katalanî: innocent → ca
• Skotî: ionraic → sco, maoth → sco, neo-chiontach → sco, neo-choireach → sco, socharach → sco
• Spanî: inocente → es
• Tirkî: bigünah → tr, masum → tr, suçsuz → tr