bêsûc

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /beːˈsuːd͡ʒ/
• Deng (Bidlîs)^ⓘ
• Kîtekirin: bê·sûc

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
bêsûc	bêsûctir	herî bêsûc (merkezî) tewrî bêsûc (rojavayî) bêsûctirîn (soranîzm)

bêsûc

1. bêguneh, bêguneh, bêtawan, xalîxeres,
   kesa/ê ku ti guneh yan xirabî nekirine
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Dijmane

• tawanbar
• tawankar

Etîmolojî

Ji bê- +‎ sûc.

Jê

• bêsûcî
• bêsûcîtî
• bêsûctî

Ji wêjeya klasîk

• Evrenge di xak û xwîn tu rakî
  Bêsûc ji can beden cuda kî«
  Mîr go »mekirin xeyalê batil — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Werger

• Almanî: unschuldig → de, schuldlos, ^?unverschuldet → de
• Erebî: بريء → ar
• Farisî: بی گناه
• Fînî: viaton → fi, syytön → fi
• Fransî: innocent → fr
• Îdoyî: nekulpabla
• Îngilîzî: innocent → en, not guilty, innocency → en, ^?guiltless → en, ^?purely → en
• Înterlîngua: innocente
• Îtalî: innocente → it m
• Katalanî: innocent → ca
• Skotî: ionraic, maoth, neo-chiontach, neo-choireach, socharach
• Spanî: inocente → es
• Tirkî: bigünah → tr, masum → tr, suçsuz → tr