bêrik

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /beːˈɾɪk/

Navdêr 1

Bêrik (1)

Bêrikên darî. (2)

bêrik m

1. merik, bêrên biçûk
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. Darikên mirov pê qayîkan diajo yan dilivîne.
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Herwiha

• bêrk

Bide ber

• berik

Jê

• bêrikî
• bêrikvan
• bêrikvanî

Etîmolojî

Ji bêr +‎ -ik

Werger

• Almanî: Ruder → de m
• Farisî: بیل → fa, پارو → fa, بیلچه → fa
• Îngilîzî: shovel → en, oar → en, ^?spade → en
• Tirkî: kürek → tr, kürek kemiği → tr, yağrın → tr, garazsız → tr, hınçsız → tr, kinsiz → tr, ^?kebze → tr

Navdêr 2

bêrik m

1. (cihê hûrûmûran li cilan) Binere: berîk