bêngenî

Kurmancî

Navdêr

Bêngenî

bêngenî

1. fisû
   • (Reşwî) Ji derva, çûçikê ewra, gur, ruwî, bîngenî, ter, û kuçik (sare), ê bi dergîst, xort û Tirk (Tirka her dem mûheqeq tiştek difroştin. Yan gûz, û qax, yan mûj û lewlewî.) — (ji kovareke Bîrnebûnê, http://birnebun.eu/hejmar/birnebunweb14.pdf)

Etîmolojî

Ji bên +‎ genî

Werger

• Almanî: Stinktier → de nt
• Danmarkî: stinkdyr
• Fransî: mouffette → fr m
• Îngilîzî: skunk → en
• Tirkî: kokarca → tr