bêfedî

Kurmancî

Rengdêr

bêfedî

1. Kesa/ê ku qet ji xwe şerm anku fedî nake.

   Hevmane: bêşerm, rûqayim, şermneker, rûmelext, rûhişk, rûşûştî, rûçelaq, bêar, nixay

   Dijmane: fedîkar, fedîker

Jê

• bêfediyane
• (lêker) bêfedî bûn
• (lêker) bêfedî kirin
• (navdêr) bêfedîbûn
• (rengdêr) bêfedîbûyî
• (navdêr) bêfedîkirin
• (rengdêr) bêfedîkirî
• bêfedîtî

Etîmolojî

Ji bê- +‎ fedî.

Werger

• Almanî: frech → de, unanständig → de, unverschämt → de, ^?hündisch, ^?schamlos → de, ^?dreist → de, ^?saftig → de, ^?Frechdachs → de
• Fînî: julkea → fi, hävytön → fi
• Fransî: impudent
• Îngilîzî: brazen-faced → en, impudent → en, impertinent → en, shameless → en, bold-faced → en, bold → en
• Japonî: 厚かましい → ja（あつかましい, atsukamashii (atsukamashii)
• Katalanî: descarat
• Rusî: бесстыдный → ru (besstydnyj) (besstydnyj), наглый → ru (naglyj) (naglyj), резкий → ru (rezkij) (rezkij), нахальный → ru (naxalʹnyj) (nahal'nyj)
• Spanî: sinvegüenza
• Tirkî: utanmaz → tr, arlanmaz → tr, arsız → tr, hayâsız → tr, yüzsüz → tr, ^?sıkılmaz → tr