bêencam

Kurdî

Rengdêr

bêencam

1. bênetîce, bêakam, bêdawîng, bêdongî, bêhafil, bêpêjor, bêtalî, bêdawî, bêdûmahî, bêdûmahîk

Jê

• bêencamî
• bêencamîtî
• bêencamtî

Etîmolojî

Ji bê- + encam.

Werger

• Almanî: ergebnislos → de
• Farisî: بی نتیجه‎ → fa
• Inglîzî: unbounded → en
• Tirkî: gayri müsmir → tr, neticesiz → tr, sonuçsuz → tr, ^?akim → tr