bêderman

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
bêderman	bêdermantir	herî bêderman (merkezî) tewrî bêderman (rojavayî) bêdermantirîn (soranîzm)

bêderman

1. Kes yan jî tişta/ê ku dermanê wê/î tune ye.

   Derdê bêderman.

   • Ko bi kêra te seher qurban im
     Xweşbirîndarekê bêderman im
     Carekê şefqe ke rûhim canim — (Melayê Cizîrî, Dîwan, ~1640)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: بێده‌رمان

Jê

• bêderman bûn (lêker)
• bêderman kirin (lêker)
• bêdermanbûn (navdêr)
• bêdermanbûyî (rengdêr)
• bêdermankirin (navdêr)
• bêdermankirî (rengdêr)
• bêdermanî

Etîmolojî

Ji bê- +‎ derman

Werger

• Almanî: matt → de, unheilbare → de, ^?untröstlich → de
• Erebî: ^?العضال, ^?ناجس
• Farisî: لاعلاج, بی درمان
• Îngilîzî: remediless → en, incurable → en
• Tirkî: dermansız → tr, eczasız → tr, ilâçsız → tr, boyasız → tr, ^?devasız → tr