bêîtaetî

Kurdî

Navdêr

bêîtaetî mê

1. bêemrî, bêfermanî, neguhdarî, bêtaetî, serhildan, rewşa bêîtaetbûnê

Jê

• (Lêker) bêîtaetî kirin

• (Navdêr) bêîtaetîkirin

Etîmolojî

Ji bêîtaet + -î

Werger

• Almanî: Ungehorsam → de m, ^?unbotmäßig → de
• Inglîzî: disobedience → en
• Tirkî: itaatsizlik → tr