bêîtaetî

Kurmancî

Navdêr

bêîtaetî m

1. bêemrî, bêfermanî, neguhdarî, bêtaetî, serhildan, rewşa bêîtaetbûnê

Jê

• bêîtaetî kirin (lêker)
• bêîtaetîkirin (navdêr)

Etîmolojî

Ji bêîtaet +‎ -î

Werger

• Almanî: Ungehorsam → de m, ^?unbotmäßig → de
• Îngilîzî: disobedience → en
• Tirkî: itaatsizlik → tr