ayîndar

Kurdî

navdêr

Wate

1. bawermend, oldar, xwedanas, dîndar,
   kesa/ê ku ji ayînekî bawer dike û li gor pend û fermanên wî ayînî tev digerre
2. mûmin

Herwiha

• ayindar

Ji

ayîn + -dar

Bikaranîn

Lêker:

• ayîndar bûn
• ayîndar kirin

Navdêr:

• ayîndarbûn
• ayîndarkirin

Rengdêr:

• ayîndarbûyî
• ayîndarkirî

Jê

• ayîndarî
• ayîndarîtî
• ayîndartî

Werger

• Afrîkansî: godsdienstig ^→ af
• Danmarkî: religiøs ^→ da
• Elmanî: religiös ^→ de
• Esperantoyî: religiema ^→ eo, monaĥa ^→ eo, religia ^→ eo
• Ferî: trúar ^→ fo
• Fînî: uskonnollinen ^→ fi
• Frensî: religieux ^→ fr m, religieuse ^→ fr m
• Holendî: gelovig ^→ nl, godsdienstig ^→ nl, religieus ^→ nl
• Mecarî: vallásos ^→ hu
• Inglîzî: religious ^→ en (person), religioner ^→ en
• Îzlendî: trúaður ^→ is
• Norwecî: religiøs ^→ no, troende ^→ no
• Papyamentoyî: religioso ^→ pap
• Portugalî: religioso ^→ pt
• Swêdî: religiös ^→ sv, troende ^→ sv
• Tirkî: dindar ^→ tr