amoj

Kurdî

navdêr, mê

Wate

1. şîret, şêwir, nesîhet, pend, rênimayî, îrşad
2. amojin

Bikaranîn

Lêker:

• amoj kirin

Navdêr:

• amojkirin

Rengdêr:

• amojkirî

Herwiha

• amoz

Jê

• amojder
• amojgar
• amojgarî
• amojî
• amojkar
• amojkarî
• amojyar
• amojyarî

Werger

• Farisî: پرورش ^→ fa, آموزش ^→ fa, يادگيری ^→ fa
• Tirkî: istişare ^→ tr, amca karısı ^→ tr

Zazakî

Wate

1. amoş, Ew kesê ku hêrs dibe, dixeyde û bêhawa xeber bide ku û meriv bi lavayî û gotinên xweş wî/wê biseknîne, tê gotin ku ew, Heywanê ku dema dotin û şîrdayinê, serhişkî bike, çêleka xwe nemijîne û nehêle bête dotin, bi hinkî tevgeran ew bête berdest kirin, tête gotin amoş bûye

Werger

• Erebî:
• Inglîzî:
• Latînî:
• Tirkî: