amaje

Kurmancî

Navdêr

amaje mê

1. destnîşan, salixdan, referans, jêder
2. îşaret, elamet, şanî

   Serok Barzanî amaje bi wê çendê kir ku ef sale Kurdistan serbexu bibe.

   • Wekû Hamid Dabaşî di pirtûka xwe ya li ser sinemaya Îranê de baş amaje pê kiriye, bêyî konteksteke kûr ya çanda Îranê, Ewrûpa û Amerîkaya Bakur nikarin dewlemendiya fîlmên vî welatî fahm bikin û devê rexnegirên rojavayî bi lefzên pûç û vala ve tijî ye. — (Wêje û Rexne, Joanna Bochenska, Bila Nivîskar û Wêjenas Neyên Kuştin, hejmar:2 r:122)

Jê

• (lêker) amaje kirin
• (navdêr) amajekirin
• (rengdêr) amajekirî

Etîmolojî

Hevreha soranî ئاماژه‌‎ (amaje), têkilî peyva armanc, bi soranî û farisî amanc, farisî herwiha آماج‎ (amac), tirkî amaç. Nayê zanîn ka tirkî ew ji zimanên îranî yan jî kurdî û farisî ew ji tirkî wergirtiye.

Werger

• Erebî: ^?الإشارة‎ (al-ʾišāra), ^?الرمز‎
• Farisî: اشاره‎ → fa, علامت‎ → fa, اشاره نشانه‎ → fa
• Îngilîzî: claim → en, indicate → en, chapter and verse → en, to refer → en
• Spanî: señal → es, indicación → es
• Tirkî: belirti → tr

Zazakî

Navdêr

amaje

1. serder, dara ser derî