amaje
Kurmancî[biguhêre]
[biguhêre]
amaje mê
- destnîşan, salixdan, referans, jêder
- îşaret, elamet, şanî
- Serok Barzanî amaje bi wê çendê kir ku ef sale Kurdistan serbexu bibe.
- Wekû Hamid Dabaşî di pirtûka xwe ya li ser sinemaya Îranê de baş amaje pê kiriye, bêyî konteksteke kûr ya çanda Îranê, Ewrûpa û Amerîkaya Bakur nikarin dewlemendiya fîlmên vî welatî fahm bikin û devê rexnegirên rojavayî bi lefzên pûç û vala ve tijî ye. — (Wêje û Rexne, Joanna Bochenska, Bila Nivîskar û Wêjenas Neyên Kuştin, hejmar:2 r:122)
Jê[biguhêre]
- (lêker) amaje kirin
- (navdêr) amajekirin
- (rengdêr) amajekirî
Etîmolojî[biguhêre]
Hevreha soranî ئاماژه (amaje), têkilî peyva armanc, bi soranî û farisî amanc, farisî herwiha آماج (amac), tirkî amaç. Nayê zanîn ka tirkî ew ji zimanên îranî yan jî kurdî û farisî ew ji tirkî wergirtiye.
Werger[biguhêre]
Zazakî[biguhêre]
[biguhêre]
amaje
Çavkanî[biguhêre]