amaje

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ɑːmɑːˈʒɛ/
• Kîtekirin: a·ma·je

Navdêr

Tewandina amaje
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	amaje	amaje
Îzafe	amajeya amaja	amajeyên amajên
Çemandî	amajeyê amajê	amajeyan amajan
Nîşandera çemandî	wê amajeyê wê amajê	wan amajeyan wan amajan
Bangkirin	amajeyê amajê	amajeyino amajino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	amajeyek amajek	amajeyin amajin
Îzafe	amajeyeke amajeke	amajeyine amajine
Çemandî	amajeyekê amajekê	amajeyinan amajinan

amaje m

1. destnîşan, salixdan, referans, jêder
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. îşaret, elamet, şanî

   Serok Barzanî amaje bi wê çendê kir ku ef sale Kurdistan serbexo bibe.

   • Wekû Hamid Dabaşî di pirtûka xwe ya li ser sinemaya Îranê de baş amaje pê kiriye, bêyî konteksteke kûr ya çanda Îranê, Ewrûpa û Amerîkaya Bakur nikarin dewlemendiya fîlmên vî welatî fahm bikin û devê rexnegirên rojavayî bi lefzên pûç û vala ve tijî ye. — (Wêje û Rexne, Joanna Bochenska, Bila Nivîskar û Wêjenas Neyên Kuştin, hejmar:2 r:122)

Jê

• (lêker) amaje kirin
• (navdêr) amajekirin
• (rengdêr) amajekirî

Etîmolojî

Hevreha soranî ئاماژه (amaje), têkilî peyva armanc, bi soranî û farisî amanc, farisî herwiha آماج (amac), tirkî amaç.

Werger

• Erebî: ^?الإشارة (al-ʾišāra), ^?الرمز
• Farisî: اشاره → fa, علامت → fa, اشاره نشانه → fa
• Îngilîzî: claim → en, indicate → en, chapter and verse → en, to refer → en
• Spanî: señal → es, indicación → es
• Tirkî: belirti → tr

Zazakî

Navdêr

amaje

1. serder, dara ser derî
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Çavkanî

(Zimannasî)