alûde

Kurdî

rengdêr
navdêr

Wate

1. pîs, gemarî, pelîd, qirêj, heram
2. pîsî
3. îdman, mudmin, fêrbûne edetekê
   • ew alûdeyê cigare kêşanê ye .

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: ئالوودە

Herwiha

• alode

Jê

• alûdetî
• alûdeyane
• alûdeyî

Ji wêjeya klasîk

Qet meyl-i dinê nebû ji wan ra
Alûde nebûn bi xak û xaşak
Ev bû esera mehebbeta pak— (Mem û Zîn ~1692, Ehmedê Xanî)

Werger

• Erebî: مدمن ^→ ar, ادمان ^→ ar
• Inglîzî: addiction ^→ en, addictive ^→ en
• Tirkî: bağımlı ^→ tr, pislik ^→ tr, ^?pisliğe bulaşan ^→ tr

Çavkanî

• Mela Xelîl Mişextî: Ferhenga Merg û Jî, Aras, Hewlêr 2006