adil

 Binêre herwiha: Adil

Kurmancî

Rengdêr

adil

1. dadperwer, dadmend, dadxwaz, biedalet, edaletxwaz,
   kesa/ê ku neheqiyê nake û naxwaze ku neheqî li xelkê bibe

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: عادل

Herwiha

• 'adil

Etîmolojî

Ji erebî, têkildarî edil û edalet

Jê

• adilî
• adilîtî
• adiltî

Ji wêjeya klasîk

• Sûreyê »Ummu l-kitab« madarê hedret sûr-i bî
  Paş-i Newşîrwan dibêm dê hakimê 'adil tû yî
  Mislê Hatim dê bi danê der cihan meşhûr-i bî— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)

Werger

• Elmanî: gerecht ^→ de, recht ^→ de
• Erebî: ^?المقسط ^→ ar
• Farisî: عادل ^→ fa, ^?معدلت ^→ fa
• Fînî: oikeudenmukainen ^→ fi, reilu ^→ fi
• Fransî: juste ^→ fr
• Holendî: rechtvaardig ^→ nl
• Îdoyî: yusta ^→ io
• Inglîzî: fair ^→ en, just ^→ en, righteous ^→ en
• Katalanî: just ^→ ca
• Latviyayî: taisnīgs ^→ lv
• Portugalî: justo ^→ pt
• Romanî: justă ^→ ro, dreaptă ^→ ro
• Spanî: justo ^→ es
• Swêdî: just ^→ sv, sjysst ^→ sv
• Tirkî: adil ^→ tr, adaletli ^→ tr, âdil ^→ tr
• Yûnanî: δίκαιος ^→ el nêr

Zazakî

Rengdêr

adil

1. adîl, kesê ku xwedî adaletê be