aîd

Kurmancî

Daçek

aîd

1. tiştê kesekî

   Ev pirtûk aîdî min in. (yên min in)

2. ser bi kesekî yan tiştekî ve,
   têkildarî kesekî yan tiştekî,
   pêwendîdarî kesekî yan tiştekî,
   eleqedarî kesekî yan tiştekî,
   endamê/a tiştekî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• ayid
• ayd

Bide ber

• aid
• eyd

Jê

• aîdî
• aîdiyet
• aîdîtî
• (Lêker) aîd bûn
• (Lêker) aîd kirin

• (Navdêr) aîdbûn
• (Navdêr) aîdkirin

• (Rengdêr) aîdbûyî
• (Rengdêr) aîdkirî

Etîmolojî

Ji erebî عَائِد‎ (ʿāʾid).

Werger

• Almanî: zugehörig → de, ^?hingehörig
• Fînî: (jollekin tai johonkin) kuuluva, liittyvä → fi, (jotain tai jotakuta) koskeva
• Îngilîzî: belonging to sth, relating to sth, pertaining to sth, appurtenant → en, concerning sth, relative to sth, belonging to sth, pertaining to sth, relating to sth
• Tirkî: ait → tr, ilgilendiren, ilişkin → tr, ilişik → tr, ilgili → tr, değgin → tr