Zîn

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Serenav[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar
Navkî Zîn
Îzafe Zîna
Çemandî Zînê
Nîşandera çemandî Zînê
Bangkirî Zînê
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar
Navkî Zînek
Îzafe Zîneke
Çemandî Zînekê

Zîn

  1. Navek keçan e
  2. yara Memî di dastana Mem û Zînê û Memê Alan de
    • Saza dilê kul bi zîr û bem bit
      Sazendeyê 'işqê Zîn û Mem bit
      Şerha xema dil bikim fesane
       — (Ehmedê XanîMem û Zîn~1692)
  3. (mecazî) evîndara bêsiûd
    Ez Mem im û tu jî Zîn î.

Etîmolojî[biguhêre]

Ji Zînê ji Zeyno / Zêno ji Zêneb ji Zeyneb ji erebî زينب(Zeyneb) ku bi xwe jî ji زين(zeyn, delalî, spehîtî, xweşikî, ciwanî) ye.

Werger[biguhêre]