kelef
Kurmancî[biguhêre]
Bilêvkirin[biguhêre]
[biguhêre]
kelef nêr
- derqûn, ran
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
- koma ta yan jî têlên bi drêjahî li ber hev
- Min ji etar kelefek takirî, te gulokek ta kirî.
- Kelefek têl ji me re lazim e.
Ji wêjeyê[biguhêre]
- Li gora ku pispor û doktorên xweşikbûnê dibêjin, piraniya qelewbûna jinan di kelefê wan de kom dibe û ev jî dibe sedema xerabbûna psîkolojiya wan. — (Lotikxane.com, 8/20096)
Bide ber[biguhêre]
Binêre herwiha[biguhêre]
Hevbend[biguhêre]
Jê[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.
