dobra

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

dobra

  1. deqerû, gotinlirû, rikerast,
    kesê ku gotina xwe li rûyê xelkê dibêje bêyî ku bitirse
  2. delal, spehî, xwînşîrîn, bedew, ciwan

Ji wêjeyê[biguhêre]

[Hunermend Rojîn] Keçeke bejinbilind, bi mêranî û bi rabûnûrûniştineke maqûlî; heger hûn bibêjin deng û awaz, ew xwedî zengelokeke kurdî, hûn bipirsin li têgihiştin û marîfeta wê, ew jineke bajarvanî û nûjen; tewazû û marîfet, ew li her cimeet û civatê xwedî gotineke başwala û dobra; ew bi awirên xwe bersiva duayên Xwedayî ye ko em nikarin di kar û barên wî de xeber bidin û em ne li ber bêvila tukesî ne da ji gula ber hilma wan bîhnekê bikin.

(Enwer Karahan: Rojîn, Nefel.com, 10/2008)

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger[biguhêre]

Tirkî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

dobra

  1. dobre
  2. deqerû, gotinlirû