kerem

Kurmancî

navdêr, mê

Wate

1. qencî, çakî, başî, xêr, say, paranî, camêrî, xweşmirovî, litûf, niwast, lutif, alîkarî:
   Ji kerema xwe, hinek avê bide min.
2. îkram, diyarî, bexş, raberî, pêşkêşî:
   Xwedê keremê bike.
3. mucîze, ecêbî

Bikaranîn

Lêker:

• kerem kirin

Navdêr:

• keremkirin

Navdêr:

• keremkirî

Ji

Ji erebî, têkildarî Kerîm, Kerîma, Ekrem, îkram

Jê

• keremî
• keramet