moral

Kurmancî

navdêr, nêr

Wate

1. sinc, rewişt, exlaq, etîk,
   rêç û qeydên reftarê
2. kêf, coş, jixwebawerî
   • Moralê wan bilind e. (Ew bikêf in. / Ew jixwebawer in.)

Bide ber

• aqil
• namûs
• nirx
• reftar
• rûmet
• şeref

Ji

Ji latînî

Jê

• bêmoral
• bêmoralî
• bimoral
• bimoralî
• moraldar
• moraldarî
• moralî
• moralîst
• moralîstî
• moralîzm
• moralnas
• moralnasî
• moralparêz
• moralparêzî
• moralperist
• moralperistî
• moralzan
• moralzanî

Werger

• Almanî: Ethik → de m, Laune → de m, Moral → de m, Stimmung → de m, Seelenzustand → de
• Tirkî: ahlak → tr, etik → tr, maneviyat → tr, moral → tr

Îngilîzî

Wate

moral

1. wire, sinc, sincî, bi rewişt, akar, şopeweriya çirokê, torî

moral

1. wane, ders

Bilêvkirin

• ^ⓘ[[Kategorî:Deng bi Ji kerema xwe koda zimanî lê zêde bikin.]]

Tirkî

moral

Wate

1. arişen, mirûz, qom, mehde, sixur, moral