pal

Kurmancî

1. mil yan pişt

navdêr, mê

Wate

1. mil yan pişt
2. dehf, han, teşwîq

Ji wêjeya klasîk

• Herdem ji nû ve xal bidin
  Da dil bi yek dî pal bidin
  Nuqtan ji zêrabê weşînMelayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640

Bide ber

• pel
• pêl
• pîl
• pol
• pûl

Binere herwiha

• al
• bal
• çal
• dal
• fal
• hal
• kal
• lal
• mal
• nal
• sal
• şal
• tal
• zal

Bikaranîn

Lêker:

• pal dan

Navdêr:

• paldan

Rengdêr:

• paldayî

Jê

• bêpal
• bêpalî
• bêpalîtî
• bêpaltî
• bipal
• bipalî
• bipalîtî
• bipaltî
• paldar
• paldarî
• paldarîtî
• paldartî
• palder
• palderî
• palderîtî
• paldertî
• paldêr
• paldêrî
• paldêrîtî
• paldêrtî
• palpişt
• palpiştî

Werger

• Almanî: Flanke → de m
• Îngilîzî: back → en, the part of one's body which one lays down to rest → en, ^?lie → en, ^?acclivity → en, ^?mountain foot → en
• Tirkî: bayır → tr, dal → tr, rampa → tr, sarp → tr, yalman → tr, yamaç → tr, yokuş → tr, ^?çıkış → tr

2. çekek

navdêr, mê

Wate

1. çekek e
   • pala Misrê,* perendê Qibtê

3. çeper

pal

Wate

1. tan, darên yan têlên li derdorî hewşekê yan zeviyekê avakirî bo parastina wê yan daku sewal jê nerevin

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: پال

= Hevwate

• pena

Îngilîzî

pal

Wate

1. dost, heval, hevrê, hawrê

Tirkî

pal

Wate

1. celebekî kevokan e