dîndar

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

dîndar zayend pêwîst e (z=m: mê, z=n: nêr, z=mn: mê û nêr, z=nt: nêtar)

  1. Bawermend, oldar, xwedanas, mûmin,
    kesa/ê ku bawerî bi dînekî heye û wî dînî diperêse.
    Misilmanên dîndar. (Misilmanên nivêjker, rojîgir û zikatder)
    • Tu ya pîs î ya fe'ar î (X.)
      156. Te ne şikl e û ne dîndar e (X.)
       — (Feqiyê Teyran, )
  2. Dînperist, xwedaperist, ayîndar, ayînî, teqwa, ayînperist.[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji dîn + -dar.

Werger[biguhêre]