ban

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr 1[biguhêre]

Banên van avahiyan sor in.

ban nêr

  1. Banî, serban, seqf, rexê serîxanî.
    • Min dê 'elema kelamê mewzûn
      'Alî bikira li banê gerdûn
      Bîna ve rûha Melê Cizîrî
       — (Ehmedê XanîMem û Zîn~1692)

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

Têkildar[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji zimanên îranî, hevreha soranî بان(ban), farisî بان(ban, xanî), pehlewî ban, avestayî dimane- (bi ketina "di-" û guherîna M bi B. Maneya peyva kurdî ya niha kurtkirina peyva "serban"î ye anku "serê banî/xanî". Herwiha bide ber bin.

Bikaranîn[biguhêre]

Lêker:

Navdêr:

Rengdêr:

[biguhêre]

Werger[biguhêre]

Ev qismê Wergerê ji agahiyên naveroka vê guhertoya gotara wekhev a li ser Wîkîferhenga îngilîzî pêk tê.

Navdêr 2[biguhêre]

ban

  1. bane, devera ji derdorên xwe bilindtir.

Werger[biguhêre]

Navdêr 3[biguhêre]

ban

  1. Guhartoyeke bang (gazî, hawar).

Formeke lêkerê[biguhêre]

ban

  1. Guhartoyeke bûna.

Zazakî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

ban

  1. ban, serê xanî, mal, xanî[1].

Çavkanî[biguhêre]

Îngilîziya kevn[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

bān nêtar

  1. (anatomî) hestî

Îngilîzî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Lêker[biguhêre]

Dem Form
Rader  to ban
Nihaya sade
 he, she, it  bans
Boriya sade  banned
Partîsîpa borî  banned
Partîsîpa niha  banning

ban

  1. asteng kirin, qedexe kirin

Navdêr[biguhêre]

ban (forma pirjimar bans)

  1. asteng, qedexe

Romanyayî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

ban nêr

  1. pare, pere, dirav

Tirkî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

ban

  1. (dîrok) Nasnavê ku di dema împeretoriya Osmanî de didan mîrên sancaxên Macaristan û Hirwatistanê û mîrekên biçûk.

Yagarayî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

ban

  1. pîs

Çavkanî[biguhêre]

Ev peyv ji wergerên pîs hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.[rûpelên din]