-mir-

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Rehekî lêkerê[biguhêre]

-mir-

  1. Rehê dema borî ji lêkera mirin (tewandin).
    Ew mir.
    Tu nemirî
    Em nemiribûn.
  2. Rehê dema niha ji lêkera mirin (tewandin).
    Ew dê bimire.
    Ew li bîra me namirin.