-bêj-

 Binêre herwiha: bej, bêj, û -bêj

Kurdî

Reheke lêkerê 1

-bêj-

1. Rehê dema niha ji lêkera gotin (tewandin).

   Ez di-bêj-im, ez na-bêj-im, ez ê bi-bêj-im

Herwiha

 

• -bê-
• -vê-
• -wê-
• -wêj-

Têkildar

• -bêj

Etîmolojî

Hevreha soraniya devokî -êj- û -bêj- (soraniya standard -łê-), zazakî vaj-, pehlewî vaç-, avestayî veç-, sanskrîtî वाच् (vā́c), latînî vōx hemû ji proto-hindûewropî *wekʷ- ku herwiha serekaniya latînî vox e. Ji heman rehî: awaz, waje, wêje, gotin...

Reheke lêkerê 2

-bêj-

1. Rehê dema niha ji lêkera bêtin. (li bêjingê kirin)