mîzan

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

  •  IPA(kilîd): /miːˈzɑːn/
  • Jihevqetandin: mî·zan

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî mîzan mîzan
Îzafe mîzana mîzanên
Çemandî mîzanê mîzanan
Nîşandera çemandî mîzanê wan mîzanan
Bangkirin mîzanê mîzanino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî mîzanek mîzanin
Îzafe mîzaneke mîzanine
Çemandî mîzanekê mîzaninan
mîzan (1)

mîzan

  1. terazû, amûra ku pê giraniya anku senga tiştekî tê pîvan
  2. hevsengî, balans, terazû

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî [Peyv?]

Ji wêjeya klasîk[biguhêre]

  • Da ji mihraba du nûnan secde bit Eswed-hecer
    Dil bi mîzan mahê new ebrû numayê rast û çep
    Dil ji biska filfilîn bû fir dida xala siyah
     — (Melayê CizîrîDîwana Melayê Cizirî~1640)

Werger[biguhêre]