mane

 Binêre herwiha: Mane, manê, mãne, û måne

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /mæʕˈnæ/ ~ /mɑːˈnæ/

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	mane	mane
Îzafe	maneya mana	maneyên manên
Çemandî	maneyê manê	maneyan manan
Nîşandera çemandî	wê maneyê wê manê	wan maneyan wan manan
Bangkirin	maneyê manê	maneyino manino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	maneyek manek	maneyin manin
Îzafe	maneyeke maneke	maneyine manine
Çemandî	maneyekê manekê	maneyinan maninan

mane mê

1. Gotinên diyar dikin ka peyvek yan tiştek çi ye.

   Hevmane: wate

   • Herfa ku me gotî, neqşê hûr e
     Lê meqsed û maneya wê kûr e — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)
   • (...) min bi ken gotê û gotina axparê ko bi zimanê ermenî dihate maneya xweşikê, lê zêde kir (...) — (Mehmed Uzun, Hawara Dîcleyê 1, Weşanên Nefel, 2003, r. 169)
   • Di ferhenga şêniyên gundê me de gotina Mala Kulîlkê gelek maneyên xwe hene. — (Hesenê Metê, Labîrenta Cinan, Weşanên Welat, 1994, r. 101)
   • Heke mimkin be wê gavê maneya wext çi ye? — (Serdar Roşan, Dara gozê, Weşanxaneya Nefel, 2002, r. 65)
2. anku, wate, bi gotinek din

   Ez naçim mane ez dê li vir bimînim.

3. bahane, hêcet, hincet

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: مانە‎

Herwiha

• mana
• me'na
• me'ne
• mehna
• mehne
• meḧna
• meḧne

Hevmane

• wate
• anku

Jê

 

• bimane
• bimanetî
• bimaneyî
• bêmane
• bêmanetî
• bêmaneyî
• maefire
• mandefirehî
• manedar
• manedarî
• (lêker) mane kirin
• (navdêr) manekirin
• (rengdêr) manekirî
• maneteng
• manetengî

Etîmolojî

Hevreha soranî مانا‎ (mana), herdu ji erebî معنى‎ (me'na).

Werger

• Almanî: Sinn → de nêr, Vorwand → de nêr, ^?Ausrede → de mê, ^?Deckmantel → de
• Erebî: معنى‎ → ar
• Farisî: معنا‎ → fa, ^?بهانه‎ → fa, ^?چم‎ → fa, ^?معنی‎ → fa
• Îngilîzî: meaning → en, ^?sense → en, ^?purview → en, ^?rationalization → en
• Tirkî: mana → tr, fehva → tr, meal → tr, medlul → tr, ^?mazeret → tr, ^?mahana → tr

Formeke lêkerê

mane

1. formek tewandî ye ji lêkera man

   Ew li kû mane?

Hoker

mane

1. ma ne, ne wisa, ne wilu, awayê ku mirov tiştekî dibêje û tekîd dike ka wisaye an jî ne

   Te sibahî taqîkirin ya heyî, mane?

Werger

• Îngilîzî: isn't it? → en, init? → en, right? → en

Îngilîzî

Bilêvkirin

• Deng (DYA)^ⓘ

Navdêr

mane

1. pûrtê stûyê dewaran, bijû, milek

Latînî

Navdêr

māne nêtar

1. (zeman) sibe, spêde (destpêka rojê)

Portugalî

Navdêr

mane nêr

1. (mirov) mêr, zilam, zelam (mirovê nêr yê mezinbûyî)

Tetûmî

Navdêr

mane

1. (mirov) mêr, zilam, zelam (mirovê nêr yê mezinbûyî)