leşker

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş Mê (yj.) Nêr (yj.) Mê û nêr (pj.)
Navkî leşker leşker leşker
Îzafe leşkera leşkerê leşkerên
Çemandî leşkerê leşkerî leşkeran
Nîşandera çemandî leşkerê leşkerî wan leşkeran
Bangkirin leşkerê leşkero leşkerino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş Mê (yj.) Nêr (yj.) Mê û nêr (pj.)
Navkî leşkerek leşkerek leşkerin
Îzafe leşkereke leşkerekî leşkerine
Çemandî leşkerekê leşkerekî leşkerinan

leşker mê û nêr

  1. Koma eskeran, hemû eskerên dewletekê.
    Hevmane: artêş, cêş, ordî, sipa, serbaz
  2. (meslek) Kesa/ê ji wê komê, esker, serbaz, sipa.

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji zimanên îranî, hevreha farisî لشکر(leşker), pehlewî leşker. عسكر('esker, esker) ya erebî belkî ji zimanekî îranî hatibe wergirtin lê ihtimal mezintir e ku ji exercitus ya latînî be.

Werger[biguhêre]

Tirkî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

leşker

  1. artêş, leşker, esker, ordî, cêş

Çavkanî[biguhêre]

Ev peyv ji wergerên artêş hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.[rûpelên din]