qaf

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr 1[biguhêre]

qaf

  1. Navê tîpa ق(Q, q) di alfabeya erebî de.

Ji wêjeya klasîk[biguhêre]

  • Ger li kaba me nehin metqeb û bizmarê hudûs
    Dil di deryayê qidem qaf e bi sabit qedem î
    Gerçi da'im li serê ferqe me minşarê hudûs
     — (Melayê CizîrîDîwana Melayê Cizirî~1640)


Navdêr 2[biguhêre]

qaf nêr

  1. (Tirkmancî) ser, mejî, mêjî:
    • Qafê wî naşuxile.

Etîmolojî[biguhêre]

Bi riya tirkî kafa (ser) bi riya osmanî قفا‎(qefa/qafa, patik) ji erebî قَفًا(qafan, patik). Di kurdî de tenê li deverên din di bin tesîra tirkî de tê bikaranîn. Guherîna -en li dawiyê bi -a di tirkî de ji ber tesîra awayê nivîsîna di alfabeya erebî de peyda bûye.

Bide ber[biguhêre]

Werger[biguhêre]