sîma

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /siːˈmɑː/
• Kîtekirin: sî·ma

Navdêr

sîma nêr

1. Rû, dêm, xwiyang, serçav, rûxsar, şikil, xasiyet.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: سیما‎

Ji wêjeya klasîk

• Ew kelîmê xweşnewayê çerxî tûr
  Daxîdar im bo wî sîmayê bi nûr — (Mela Hesenê Bateyî, Mewlûda Kurdî, ~1720)

Bide ber

• sema

Jê

• serûsîma

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Erebî: خصلة‎, سيماء‎
• Farisî: آبرو‎ → fa, سیما‎ → fa, صورت‎ → fa, لقا‎ → fa, سیما‎ → fa, رو‎ → fa
• Îngilîzî: face → en, appearance → en, looking → en, form → en
• Tirkî: sima → tr, yüz → tr, çehre → tr