tobe

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî tobe tobe
Îzafe tobeya
toba
tobeyên
tobên
Çemandî tobe
tobê
tobeyan
toban
Nîşandera çemandî tobe
tobê
wan tobeyan
wan toban
Bangkirin tobe
tobê
tobeyino
tobino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî tobeyek
tobek
tobeyin
tobin
Îzafe tobeyeke
tobeke
tobeyine
tobine
Çemandî tobeyekê
tobe
tobeyinan
tobinan

tobe

  1. poşmanbûna li gunehên xwe,
    sozdan ku êdî tiştek xirab nake

Ji wêjeya klasîk[biguhêre]

  • Toba xwe bike j' xet' û sehwan
    Carek were ser terîq-i tobe
    Hindî negihiştiye te nobe
     — (Ehmedê XanîMem û Zîn~1692)

Herwiha[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî توبة‎ (tewbe[t]) ji aramî תובא(tewba) ji תוב (t-w-b: zivirîn, vegerrîn). Wek tövbe ketiye tirkî jî.

Werger[biguhêre]