taq
Kurmancî[biguhêre]
Bilêvkirin[biguhêre]
[biguhêre]
| Zayenda nêr a binavkirî | ||
|---|---|---|
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | taq | taq |
| Îzafe | taqê | taqên |
| Çemandî | taqî | taqan |
| Nîşandera çemandî | wî taqî | wan taqan |
| Bangkirin | taqo | taqino |
| Zayenda nêr a nebinavkirî | ||
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | taqek | taqin |
| Îzafe | taqekî | taqine |
| Çemandî | taqekî | taqinan |
taq nêr
- qat, tewek, ta, tebeqe
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
- dîwar, rexên xanî, aliyên odeyê
(yên ku bi gelemperî pace anku pencere lê ne; rexê serî û yê binî ne tê de)- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
- kele, kelhe, asar, asêgeh, qele
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
- paceya biçûk a di jorê xanî de hatî vekirin ji bo ronîyê û dû-hilkişînê, kulek *Gava tu bixwazî bi biwêjkî bibêjî ku evîya ji wîya xerabtir e: Sola wî d' taqê re avêtiye. (Huseyn Zana)
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
Ji wêjeya klasîk[biguhêre]
- Çi xûn uftad-i der dilha«
Di vê taqê di vê xanê
Me 'eyş û êminî kanê — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)
Bi alfabeyên din[biguhêre]
Têkilî[biguhêre]
Bide ber[biguhêre]
Jê[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
Hevreha soranî تاق (taq), farisî طاق (taq), herdu bi rêya erebî yan di bin tesîra erebî طاق (ṭaq) de, ji zimanên îranî, bide ber pehlewî [skrîpt hewce ye] (tak). طاق (ṭaq) ya erebî û tak ya tirkî ji zimanên îranî hatine wergirtin.