bîna

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Hoker[biguhêre]

bîna

  1. avahî, xanî
    • Saqî tu birêje camê mîna
      Ava ko dikit demîrî bîna
      Şadab bigêre qelbê mehzûn
       — (Ehmedê XanîMem û Zîn~1692)

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî بناء(binai) ji بنا(bena, ava kirin, çêkirin), hevreha aramî ܒܢܐ (bena), îbrî בנה (bena).

Werger[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

Pozîtîv Komparatîv Sûperlatîv
bîna bînatir herî bîna
bînatirîn

bîna

  1. kesa/ê ku dikare bibîne,
    kesa/ê ku ne kor e

Etîmolojî[biguhêre]

Ji -bîn- (rayê dema niha ji lêkera dîtin) + -a, ji zimanên îranî.

Werger[biguhêre]

[biguhêre]

Hoker[biguhêre]

bîna

  1. wek, mîna, fena, nola, şibî

Herwiha[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Hevreha mîna, farisî manend, têkilî man (wek bûn), ji zimanên îranî. Bo guherîna M/B bide ber misilman / bisirman û bizmar ji erebî mismar.

Werger[biguhêre]