şoş

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Baneşan[biguhêre]

şoş

  1. peyvikek e mirov pê keran dide rawestandin
    Şoş kero, kurtan dê çawan bi rê ve [bi]çe!
    (pendek e)

Bide ber[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî şoş şoş
Îzafe şoşa şoşên
Çemandî şoşê şoşan
Nîşandera çemandî şoşê wan şoşan
Bangkirin şoşê şoşino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî şoşek şoşin
Îzafe şoşeke şoşine
Çemandî şoşekê şoşinan

şoş

  1. (kêf, şadî) Binere: coş