şihîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ʃɪˈhiːn/
• Kîtekirin: şi·hîn

Lêker

şihîn negerguhêz

1. hîrrîn, dengê hespan
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. terazû, Şihîn aletek e ji bo kişandina giraniy tiştan
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: شهین‎

Herwiha

• şehîn

Tewîn

Lêker:

-şih-

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Farisî: بزرگ‎ → fa, حجیم‎ → fa, باشکوه‎ → fa, پرعظمت‎ → fa
• Îngilîzî: roaring → en, neigh → en, whinny → en
• Tirkî: kantar → tr, mizan → tr, vezne → tr, çeker → tr

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	şihîn	şihîn
Îzafe	şihîna	şihînên
Çemandî	şihînê	şihînan
Nîşandera çemandî	wê şihînê	wan şihînan
Bangkirin	şihînê	şihînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	şihînek	şihînin
Îzafe	şihîneke	şihînine
Çemandî	şihînekê	şihîninan

şihîn mê

1. hîrrîn, dengê hespan
   • deşta Sirûç û Diyarbekrê;
     û beriya mêrxasên Berazan;
     û kalîna berxan
     tev şihîna hespan
     li me vegerînin. — (Celadet Bedirxan: Bilûra min)

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Îngilîzî: neighing → en
• Tirkî: kişnemek → tr