şibîn

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Lêker[biguhêre]

şibîn lêkera xwerû, negerguhêz

  1. Mîna tiştekê/î xuya kirin, wek tiştekê bûn.
    Ew naşibe bavê xwe. (Ew mîna bavê xwe naxuye. / Ew ne wek babê xwe ye.)
    Saz û gîtar dişibin hev. (Saz û gîtar mîna hev dixuyin. / Saz û gîtar hinekî wek hev in.)

Tewîn[biguhêre]

-şib-

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

Têkildar[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji şib + -în.

[biguhêre]

Werger[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî şibîn şibîn
Îzafe şibîna şibînên
Çemandî şibînê şibînan
Nîşandera çemandî şibînê wan şibînan
Bangkirin şibînê şibînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî şibînek şibînin
Îzafe şibîneke şibînine
Çemandî şibînekê şibîninan

şibîn

  1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.

Werger[biguhêre]