şermende

Kurmancî

Navdêr

şermende m

1. şermok, şermoke, fediyok, fihitkar, fihitoyî, şermîn, fêdok, fedîker, şermelûd, şermker, fedîkar, fihêtkar

Etîmolojî

Ji şerm +‎ -ende.

Ji wêjeya klasîk

• Me bi şiklê xet û xalê çi xered
  Neko şermende ji rûyê te biwa
  Afitabê bi zewalê çi xered — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Werger

• Îngilîzî: bashful → en, ^?reserved → en, ^?shy → en
• Tirkî: sıkılgan → tr, utangaç → tr, ^?küstüm otu, ^?çekingen → tr