şengî

Kurmancî

Navdêr

şengî m

1. rewşa şengbûnê
2. bedewî, spehîtî, xweşikî, ciwanî, keşxetî, qeşengî, şemalî, pergal, lewendî, şepal, narînî, delalî^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Etîmolojî

Ji şeng +‎ -î

Werger

• Îngilîzî: elegance → en, svelteness → en, ^?shapeliness → en