şel kirin

 Ji bo navdêrê binêre: şelkirin

Kurdî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ʃɛl kɪˈɾɪn/
• Kîtekirin: şel ki·rin

Lêker

şel kirin (lêkera gerguhêz)
Rehê dema niha: şel -k-
RP. Niha
	ez	şel dikim
	tu	şel dikî
	ew	şel dike
	em, hûn, ew	şel dikin
Fermanî	Yekjimar	şel bike
	Pirjimar	şel bikin
Rehê dema borî: şel -kir-
RP. Boriya sade
	min	şel kir
	te	şel kir
	wê/wî	şel kir
	me, we, wan	şel kir
Formên din: Tewandin:şel kirin

şel kirin lêkera hevedudanî, gerguhêz

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.

   Mînakek bidin... (biguhêre)

Etîmolojî

Ji şel + kirin.

Werger

• Tirkî: iftira etmek → tr, oyulgalamak → tr, oyulgalama → tr, ^?ilintilemek → tr, ^?teyel yapmak → tr, ^?teyellemek → tr, ^?iftira atmak → tr, ^?iftira et­mek → tr, ^?iğne ardı yapmak → tr