şanî

Kurmancî

Navdêr 1

şanî m

1. amaje, destnîşan, îşaret, elamet, rewşa şanbûnê

Etîmolojî

Ji şan +‎ -î

Jê

• şanî dan (lêker)
• şanî kirin (lêker)
• şanîdan (navdêr)
• şanîdayî (rengdêr)
• şanîkirin (navdêr)

Werger

• Almanî: Ethiket
• Îngilîzî: basilic → en
• Tirkî: gösterme → tr, ibraz → tr

Navdêr 2

şanî

şanî cins hewce ye (c=m: mê, c=n: nêr, c=mn: mê û nêr, c=nt: nêtar)

1. Komeke etnîkî ya tayî ye ku li başûr-rojhilata parzemîna Asyayê ne. Komeke însanan e ku li Eyaleta Şanê ya Myanmarê (ji xeynî vê wekî Burma jî tê naskirin) û li hêremên cîran ên Çîn, Taylenda, Kambodya û Viyetnamê dijîn.

Werger

komeke etnîkî

• Îngilîzî: Shan → en (people)

Navdêr 3

şanî

1. zimanê şanî, zimanê wan însanan e, di malbata zimanê ya Tayî-Kadaî de ye.

Werger

zimanê şanî

• Îngilîzî: Shan → en (language)

Rengdêr

şanî

1. tiştên eleqedarê kesên şanî an jî zimanê şanî