Here naverokê

şahîn

Ji Wîkîferheng
[biguhêre]
Şahîn

şahîn cins hewce ye (c=m: mê, c=n: nêr, c=mn: mê û nêr, c=nt: nêtar)

  1. (teyr) Baz, şehbaz, şimqar, terlan, laçin, dubirak, firindeyek jakaw anku dirinde ye
    • Teyrê dil bê tem'ekê nayête dest şehzadeyan
      Qûşçiyê şahîn di destê wî di bêazar-i bit
      Bende'ê Baxwey bivêt dê meylê sîm û zer nekit
       — (Melayê CizîrîDîwan~1640)

Bi alfabeyên din

[biguhêre]

Têkildar

[biguhêre]

Etîmolojî

[biguhêre]

hevreha farisî شاهین (şahîn), avestayî seêne-, sanskrîtî श्येन (şyêne-), têkilî sîmir. Şahin ya tirkî, շահէն (şahên) ya ermeniya kevn û շահեն (şahen) ya ermeniya nû ji îranî ne.

[biguhêre]

Bi zaravayên din

[biguhêre]

Werger

[biguhêre]

Rengdêr

[biguhêre]

şahîn

  1. şahane, mîrane, paşayane

Werger

[biguhêre]

(teyr)