şagirt

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

şagirt

  1. kesa/ê têt fêrkirin anku hînkirin (bi taybetî li dibistanê),
    xwendekar, telebe, fêrber, hînber, suxte, feqe, qutabî

Herwiha[biguhêre]

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Bide ber[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Hevreha soranî û farisî شاگرد‎ (şagird), pehlewî eşagert, sogdî işkert- (li pey çûn, li dûv çûn), avestayî heşe-kerte- (li pey çûn, li dûv çûn) ji zimanên îranî. Herwiha hevreha peyva şikar (nêçîr) e jî. Peyva աշակերտ (aşakêrt) ya ermenî û şakirt ya tirkî ji zimanên îranî hatiye wergirtin.

[biguhêre]

Werger[biguhêre]