şa

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

şa

  1. Kesa/ê di dilê xwe hest bi xweşiyê dike.
    Hevmane: kêfxweş, dilxweş, dilşad, bextiyar, bextxweş, bextewer

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

Dijmane[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

proto-îranî *çwe- ("bêhn vedan, vehesîn, tebitîn")
avestayî: şîya- ("bêhn vedan, vehesîn, tebitîn")
farisiya kevn: şiyate- ("şad")
partî: ş'd ("şad")
pehlewî: ş'd ("şad")
so: ş't'x'w ("şad")
farisî: şad ("şad") ...
partî: şad
kurmancî: şa, şad ("şad")
soranî: şad ("şad")
zazakî: şa, şay) ("şad")
latînî: quies ("bêhn vedan, vehesîn, tebitîn")
rusî: покой (po-koy: aram, rehet, tena)
almanî: weile ("dema ku, di navbera ... de")
îngilîzî: while ("dema ku, di navbera ... de") ...
Çavkanî:
  • Horn, Paul. (1893): Grundriss der neupersischen Etymologie [Bingehê etîmolojiya farisî] (bi almanî). Strassburg r. 169.
  • Cheung, JohnnyEtymological Dictionary of the Iranian Verb, Leiden, 2007, r. 37
  • Watkins, CalvertThe American Heritage Dictionary of Indo-European Roots [arşîv], Houghton Mifflin Co., 2007, çapa 2em
  • Etymonline. Online English Etymology Dictionary. <etymonline.com> by Douglas Harper.

Werger[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

şa nêr

  1. (kişik) Guhartoyeke şah.

Tirkî[biguhêre]

Baneşan[biguhêre]

şa

  1. Gava ku tezahürat tê kirin di cihê 'bijî' û 'aferin'de tê bikaranîn.

Tirkmenî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

şa

  1. paşa, padîşa, şah, melik, qral

Çavkanî[biguhêre]

Ev peyv ji wergerên paşa hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.[rûpelên din]