şûmî

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

  •  IPA(kilîd): /ʃuːˈmiː/
  • Jihevqetandin: şû‧mî

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî şûmî şûmî
Îzafe şûmiya şûmiyên
Çemandî şûmiyê şûmiyan
Nîşandera çemandî şûmiyê wan şûmiyan
Bangkirin şûmiyê şûmiyino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî şûmiyek şûmiyin
Îzafe şûmiyeke şûmiyine
Çemandî şûmiyekê şûmiyinan

şûmî

  1. rewşa şûmbûnê
  2. şewmî, bêwatî, mûdîtî, pîşkî, çiftî, pûşilî, bêoxirî, şeytanî, nehs, nerehet, neqetî, destmatî, harî, hêçî, netebatî, rikdarî, rikatî, girdarî, kîndarî, rikgirî, bikînbûn, kînbazî, kînokî, naqolbûn, hewîn, nearamî, heşer, nehsî[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].

Etîmolojî[biguhêre]

Ji şûm + 

Bikaranîn[biguhêre]

Werger[biguhêre]