şûmî

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /ʃuːˈmiː/
• Kîtekirin: şû‧mî

Navdêr

Tewandina şûmî
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	şûmî	şûmî
Îzafe	şûmiya	şûmiyên
Çemandî	şûmiyê	şûmiyan
Nîşandera çemandî	wê şûmiyê	wan şûmiyan
Bangkirin	şûmiyê	şûmiyino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	şûmiyek	şûmiyin
Îzafe	şûmiyeke	şûmiyine
Çemandî	şûmiyekê	şûmiyinan

şûmî m

1. rewşa şûmbûnê
2. şewmî, bêwatî, mûdîtî, pîşkî, çiftî, pûşilî, bêoxirî, şeytanî, nehs, nerehet, neqetî, destmatî, harî, hêçî, netebatî, rikdarî, rikatî, girdarî, kîndarî, rikgirî, bikînbûn, kînbazî, kînokî, naqolbûn, hewîn, nearamî, heşer, nehsî^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Etîmolojî

Ji şûm +‎ -î

Jê

• şûmî bûn (lêker)
• şûmî kirin (lêker)
• şûmîbûn (navdêr)
• şûmîkirin (navdêr)

Werger

• Îngilîzî: deviltry → en, devilment → en, obstreperousness → en, ^?direfulness → en
• Tirkî: şımarıklık → tr, yaramazlık → tr, haylazlık → tr, uğursuzluk → tr, haşarı → tr