îtaet kirin

 Ji bo navdêrê binêre: îtaetkirin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /iːtɑːˈɛt kɪˈɾɪn/
• Kîtekirin: î·ta·et ki·rin

Lêker

îtaet kirin (gerguhêz)
Rehê dema niha:
RP. Niha
	ez	îtaet dikim
	tu	îtaet dikî
	ew	îtaet dike
	em, hûn, ew	îtaet dikin
Fermanî	Yekjimar	îtaet bike
	Pirjimar	îtaet bikin
Rehê dema borî:
RP. Boriya sade
	min	îtaet kir
	te	îtaet kir
	wê/wî	îtaet kir
	me, we, wan	îtaet kir
Formên din: Tewandin:îtaet kirin

îtaet kirin gerguhêz (lêkera hevedudanî)

1. peristin, peristîş kirin, îbadet kirin, nivêj û sinet kirin ji bo Xwedê
   • Û ehlê ekrad eger xwecihî(gundî, bajarî) eger rawend(koçer)qewî zêde hakimperest û axaperest in. Zêde ita'eta (fermanpejirandina, milxwariya ji bo) hakiman û mîr û axan dikin. Bilanî hakimêd wan fileyek jî bibitin êdî zêde îta'et dikin. Lakin ji hemcinsêd xwe dexsê (hesûdiyê) dikin. Bi înad û kîn û kudûret in. Eger ji cinsê wan yekî jê ra bibine hakim û axayêd wan, îcarê ewî qebûl nakin û îta’eta wî nakin. Elbette fesadekî peyda dikin. — (Mele Mehmûdê Bayezîdî, Amadekar: Jan Dost Adat û Rusûmatnameê Ekradiye, Weşanxaneya Nûbihar, ~1858, sala weşandinê: 2010, r. 62, ISBN 9789944360678)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: ئیتاعەت کرن

Etîmolojî

Ji îtaet +‎ kirin.

Werger

• Almanî: einhalten → de, gehorchen → de, sich fügen → de, sich unterwerfen → de, ^?nachgeben → de, ^?kuschen → de
• Erebî: ^?أطاع → ar
• Farisî: ^?اطاعت کردن → fa
• Îngilîzî: to worship → en, to pray → en, to devote → en
• Tirkî: itaat etmek → tr, ^?itaat etmek → tr, ^?itaat et­mek → tr